Do woli

Niech mali żyją w granicach;

wielkość nie zna granic.[1]

 

Kto na rożen wbity obraca się powoli

‒ to słońca widzi, to nieme księżyce.

I godziny szczęścia liczy aż do zmierzchu,

i lęka się szelestu jaszczurki przed świtem.

 

A kto z pala spogląda naokoło świata,

rad by winnicom powierzyć swe moce.

Z wiatrem odleciałby wirującym biczem,

z nieba by spadał życiodajnym deszczem.

 

Z różnych pozycji patrząc na te same sprawy,

dostrzegam pył niebieski i ziemskie fortece.

Nic nie ustając donikąd się kręci,

czasem się tylko dla zabawy zmęczy.

 

__________________________

Ilustracja: Pieter Bruegel Starszy, Wieża Babel, 1563

Iwy, 17 sierpnia 2021

---

[1] Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Koniec Epopei, t. II, s. 420, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1976

---