w sposób ścisły i dokładny, ale te same cechy
[charakteryzują] wielkiego poetę.” ¹
Munro m u s i znać kanadyjski las,
niepoliczalny. Naznaczone pnie.
Ciężar siekiery w zziębniętej dłoni,
który w pokorę gnie. Przestępczą zgraję,
co dopina swego za plecami ². Narasta
zwojami nawet w przestrzeni zajętej przez kobiety.
One jak porosty wychylone z tundry
wabią. Niezliczonych gwiazd szeregi.
Księżyce uparte. Słońca niepodważalne
w ich męskiej istocie. Sofja³ w rozkwicie.
Zbieram borówki
w pozaziemskim kraterze. Jeden, jeden,
dwie.
_________________________
¹ Alce Munro, Zbyt wiele szczęścia, s. 365, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2013
² tamże, s.330 (Las)
³ Sofja Kowalewska, matematyczka, pisarka 1850-1891
Ilustracja: Borówki
Iwy, 9 lipca 2014
Gdzie niezliczone szeregi drzew, gwiazd, wyborów. Borówki naznaczone w sposób ścisły i dokładny. Za plecami niebezpieczeństwo, czas męskiego rodzaju, zbiór zamknięty ...
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńGrzesiu, wybacz, że pisze i usuwam, ale coś mi nie wychodzi...może teraz..
OdpowiedzUsuńLimes
niepamięć trzyma się wiatru
albo wschodu słońca
"tam gdzie łkają skrzypce*
wiśniowym śniegiem
rozgrzewa
a miało się na mróz
Joanna Turczyn
______________
Tytuł powieści M. Pelinko
"Wstrzeliłaś" się znakomicie. I nad komentarzem Alfreda się pochylam.
OdpowiedzUsuńDla obu - z wdzięcznością:)